Het is nog niet telaat om mijn allerbeste wensen voor 2018.
Een nieuw jaar met veel op het te-doen lijstje.
Ga ervoor , doe wat je graag wil doen, of maak er tijd voor. Het leven gaat veel te snel!!!!
Dus iedereen het allerbeste voor 2018.
Dit jaar wil ik damast leren weven en daar ben ik met gestart.
Elke dinsdag ga ik nog weven in het cvo in Gent module prototypes.
Dankzij mijn zoon Nick kocht ik een Glimakra die uitgerust is met een single unit systeem om damast te weven.
Hier ligt alles uitgestald in de atelier om de Glimakra aan te kleden voor Damast.
Gelukkig zijn er foto's bij want ik zou het niet direct voor elkaar krijgen.
In de school ben ik wel al gestart met damast ook op identiek weefgetouw.
Het begin is er, nu nog de foutjes eruit halen en dan kunnen we experimenteren, satijn, keper, gebroken keper enz....
De andere weefgetouwen staan ook niet stil.
Hier heb ik een ketting geschoren ,die ik uiteindelijk niet gebruikte waar het moest voor dienen in witte cottolin.
De doorhaling is een terugkerende doorhaling op 8 schachten en op schacht 1 heb je steeds 1 blauwe draad.
Veel mogelijkheden en leuk om patroontjes te verzinnen.
Onze Jo is ook goed gestart dit jaar. Hij is begonnen met een omslagdoek op een neergaand weefgetouw.
Hij heeft flink zijn best gedaan om alles van het begin tot dat hij kon beginnen weven mee te doen.
Onder het weefgetouw de trappers aanbinden , dat hebben we samen gedaan, dat was toch gemakkelijker.
Op nog een ander weefgetouw ben ik kleurrijke keukenhanddoeken aan't weven.
Het worden 4 keukenhanddoeken met elk een ander patroon in geweven.
Als we niet weven dan brei ik nog aan deze trui.
Maar het wil niet zo lukken. Eerst was hij te smal, en te lang. Dan heb ik de eerste mouw al 3 keer uitgehaald en opnieuw begonnen.
Het ziet er mooi uit en zo moet hij ook worden.
De aanhouder wint !!!!!!
Grappige foto's van de poezen...
De eerste foto is Tipex, die vind het heerlijk als Jakobus, onze kleinzoon wakker is , er vlug van profiteert om in het bedje te kruipen. Mag niet hé!!
Maar ze doet of ze mij niet hoort of ziet.
Pixel, die vindt gekke plaatsjes om een dutje te doen. Een klein mandje of ergens een boodschappentasje dat ergens verzeild geraakt is.
En de zwarte kater, dat is een zwerver, die wij Pimmeke noemen en de buren Simon. Maar hij voelt zich overal thuis en houdt van aaikes, heel veel aaikes en liefst ook eten.
Voila, dat was lang geleden, maar het wordt tijd om de draad terug op te pakken.
Mijn volgers misten mij, maar ik jullie ook.
Dit wordt terug een blog met veel creaties .
